Pink Flamingo napisał(a):Ach, midorigami, ja sobie zawsze tłumaczę, że pieniądze wydane na przyjemność, to nie są zmarnowane pieniądze Dość zgubna retoryka, jeżeli jej się nie zrównoważy rozsądkiem finansowym w stosunku lalkowy kaprys : coś pożytecznego / kulturowego / edukacyjnego / albo na konto

no właśnie trzeba nauczyć się to równoważyć, a nie zerować konta a ja mam z tym problemy i przyznaje się bez bicia XD
Postanowiłam, że jak już coś odłożę to dopiero kupie mojemu dollfowi ciałko, będzie ciężko, ale tak będzie chyba najodpowiedniej nawet chłopak sam tak zaproponował,, odłóż trochę kasy i wtedy proporcjonalnie do tego kup sobie lalkę na zasadzie 3 000 zł oszczędności to lalka za 1000 zł i masz 2000 ciągle na koncie '' W sumie to ciesze się, że mam takiego wyrozumiałego chłopaka, który w dodatku próbuje zaszczepić we mnie odrobinę rozsądku

Od czasu do czasu przyjeżdżam do domu rodzinnego i zauważyłam, że u mojej mamuśki na półce pojawiły się laleczki z Maszy i Niedźwiedzia zaraziłam lalkarstwem.

U nas w domu pojawiły się modele pojazdów ze Star Wars. Mąż się zainteresował
Za to siostra była zachwycona różnorodnością lalek-moldów ( choć mój zbiór jest baaardzo skromny i tylko dzięki dobremu duchowi @Joannie w ogóle jest różnorodny :p) .

Też zbieram modele ze Star Wars! pluszaki! Figurki! <3 kocham Star Wars od 20 lat <3

u mnie mąż modelarz, tylko patrzy która panna na jego łódź czy inny sprzęt będzie pasować

To pomóżcie. Szukam modelu na prezent- do sklejania. Xwing, Sokół millenium. Nie wiem jaka skala-jak to w realu wyjdzie, ale żeby był raczej większy...

U mnie było mega zażenowanie przed nowymi lokatorami. Koleżance zdołałem powiedzieć, żeby mogła sie przygotować, jednak jej brat i nasz "cashman", nie byli przygotowani i podczas przewożenia naszych klamotów do nowego mieszkania, pudło z lalkami sie otworzyło i wszytskie panny wyleciały... a co. potem tylko z zażenowaniem słuchałem jak to ... lalki się wysypały Dziś mi nie wstyd, bo co komu do tego, ale śmieszna sytuacja

Dollbby faktycznie musiałeś poczuć się niezręcznie ^.^"
Będąc na wakacjach i latając po ogrodzie kurortu( robiąc zdjęcia) spotkałam się z różnymi reakcjami. Kierownik był zachwycony lalką (BJD), detalami (bo przecież sukienka dla lalki MA ZAMEK, a buty są prawdziwe!) a nawet makijażem.
Kiedy byłam w "japońskim" ogrodzie SIruwia starałam się unikać ludzi jak ognia żeby mi tła nie psuli, wybierałam jak najbardziej niezaludnione miejsca a zawsze się ktoś ciekawy znalazł, oczywiście zamiast swoją ciekawość wyrazić w słowach wyrażali w "przypadkowym" przechodzeniu 20 razy w tym samym miejscu! Zupełnie tego nie rozumiem - jak ja jestem czegoś ciekawa to się pytam, albo obserwuje z boku tak żeby obiekt obserwacji nie widział. Mogę powiedzieć że w ogrodzie byłam atrakcją dodatkową a właściwie moja lalka. Najlepsza była grupka starych Niemców która z oddali szeptała do siebie "Was ist das?"
Najbardziej naturalne zdawały się reakcje dzieci - te pytały rodziców, ale rodzice nie bardzo wiedzieli co im powiedzieć. Mimo że przeszedł mi czas lalkowego ekshibicjonizmu (czyli niech cały świat wie jaką mam pasję) to czułam się tam dość komfortowo a czasem poirytowana.
Przyjaciele wspierają mnie a nawet pytają kiedy pokażę coś nowego, jedna z nich nawet zażyczyła sobie zdjęć z lalkami

U mnie jest tak:
Dalsza rodzinka nie wie, a tylko brat mówi ''tyle kasy na lalkę, marnujesz pieniądze'' etc.
Siostra mówi, że moja lala jest niezbyt ładna *gdzieś mi to lata, bo jest moja i najpiękniejsza dla mnie*.
Mama się nią zachwyca, a tata czasem popyta czy jakieś fajne sesje porobiłam, co uszyłam albo po prostu popatrzy na lalkę.
Także u mnie luz, ale dalszej rodzinie chwalić się nie będę lol.

kłóciłam się z moją matką o to, ile włosów potrzebuję na jednej taśmie, bo chciałam uszyć/skleić perukę.
...

ale nie robiła problemów z używania maszyny, nawinęła na szpulkę nitkę, którą chciałam, ustawiła ścieg i przychodzi, jak zerwę nitkę, czyli ciągle.
a spodziewałam się focha i awantury, bo PO CO MI TO, wow, naprawdę

U mnie wszystkich wciągnęło Mąż stwierdził, że jestem wariatką bo wydałam tyyyle kasy na lalkę ) w sumie nie odkrył nic nowego ale chyba pierwszy raz to powiedział na głos później tylko przyklepywał przy następnych nowych lokatorkach... i niezmiennie od trzech lat twierdzi, że najlepsza jest ta "ruda" .Moja mama sama coś tam dłubie czasem dla moich dyniek...znajomi czekają tylko na nowe zdjęcia... a koleżanki z pracy cały czas chcą żebym je przynosiła i macają tak, że noo ten tego chyba nie jest źle

jak już wspomniałam jednym z postów jestem w Czechach na erasmusie i na kursie z języka mieliśmy przygotować prezentacje na dowolny temat. No i każdy jedne przygotowywał prezentacje o mieście z którego pochodzi... po trzech miesiącach przyszła kolej na mnie i postanowiłam lekko wszystkich skonfundować uznałam ze będę mówić o lalkach Barbie. na początku był śmiech, ale potem wszyscy się rozkręcili i tak taj prezentacja zazwyczaj trwa około 10 minut razem z pytaniami i dyskusją tak u mnie zeszło prawie 40. ludzie na prawdę byli zainteresowani i dostałam niezły aplauz na koniec więc strasznie się cieszę że grupa była otwarta na taki temat

40 minut opowiadania, to jak kropla w morzu lalkowych klimatów, ale słuchaczami były raczej osoby zielone w temacie, to przez te 40 minut pewnie nabyły olbrzymią wiedzę

Ada.otto, gratuluję świetnego pomysłu na temat prezentacji, sama chętnie bym posłuchała Podziwiam Twoją odwagę, że zdecydowałaś się wyjść z tym tematem przed grupą i przełamać konwenanse. Fajnie, że reakcja była pozytywna i słuchacze okazali zainteresowanie. Możesz pokrótce napisać o czym mówiłaś i jakie mieli pytania? Jestem ciekawa

po krótce opowiedziałam jak zmieniały się twarze lalek i ich ciała, opowiedziałam ze istnieją też lalki kolekcjonerskie z różnych półek cenowych i jakościowych, mówiłam też o tym ze są różne typy kolekcjonerów, że jedni zbierają starsze modele, koniecznie w pudełku, inni, tak jak ja, wolą staruszki któym mogą dać drugie życie. opowiadałam o tym jak sama wszywam nowe włosy czasem zrobię jakiś re-paint, jak szyję ubrania i robię mebelki z pudełek. na mówienie miałąm niestety tylko 7 min więc musiałam się streszczać.
a pytania były różne, pierwsze oczywiście bardzo nieprzyzwoite czyli ile masz lalek pytali o to jakie mam zdanie na temat rewolucji barbiowych ciał, jak to się zaczęło, ile są warte stare lalki, czym zmywam makijaże, jak robi się re-root, czy była kiedyś czeska, bułgarska, ukraińska itp. barbie dolls of the world (bo głównie z tych państw pochodzili moi słuchacze), czy przebieram też lalki, czy jak raz je ubiorę to już zawsze tak stoją, byli zaskoczeni że w ogóle tyle osób się tym interesuje. nawet pani profesor, choć babka raczej starsza, nieźle się rozkręciła i pytała o jakość lalek, czy kiedyś były lepsze niż dziś.
powiem szczerze, że się bałam na początku, moja mama nawet mówiła że nie mam tego robić, ale ja uznałam że kolejnej prezentacji o miastach nie zniosę.