Budowa lalek porcelanowych
: 20 lut 2012, 21:40
W innym wątku padło pytanie o to jak zbudowane są porcelanki a wbrew pozorom mają kilka wariantów budowy. Osobiście bardzo lubię badać jak zostały wykonane i ciekawią mnie tajniki ich budowy. Postanowiłam zatem podzielić się tym co wiem na ten temat, może ktoś również uzna to za interesujące.
Najczęściej spotykanym typem budowy jest materiałowy korpus połączony z porcelanowymi: głową , rękoma odlanymi do łokci i nogami odlanymi do kolan.
Mocowanie kończyn może następować za pomocą wiązania elementu porcelanowego z materiałem przy pomocy sznureczka lub taśmy plastikowej. W starszych lalkach kończyny były zwyczajnie wciskane na szmaciane ramiona i nogi.
Inny typ budowy to przypadek, w którym głowa lalki jest odlana z częścią korpusu lub/i połączona z rękoma.
Jeśli głowa lalki posiada odlany dekolt mocowana jest zazwyczaj na sznurek opleciony przez korpus.
Przy obu typach szkielet lalki stanowią druty przeciągnięte przez ramiona i nogi. Takie rozwiązanie umożliwia pewniem zakres ruchu i utrzymywanie pozy.
Inny typ budowy to lalki w całości odlane z porcelany. W przypadku mniejszych lalek mają one ruchome głowy i kończyny ( mogą również występować kulkowe stawy). W przypadku większych lalek ruchomość bywa ograniczona żeby zapewnić lalce stabilność. Kończyny mocowane są zazwyczaj na gumkę a styk dwóch ruchomych elementów bywa zabezpieczony przekładką ze skóry lub filcu.
A tak wygląda Dama od kuchni
Główki lalek również mają różnoraką budowę, zależy ona od tego czy lalka posiada wstawiane oczy czy namalowane. Jeśli są one malowane wtedy głowa jest jednolita formą natomiast kiedy oczy są wstawiane posiada ona otwór na czóbku zazwyczaj zaślepiony przyśrubowana klapką.
Wariantów budowy jest tyle ile samych lalek. Zaletą szmacianych korpusów jest to że można je dowolnie modyfikować co pokazały Manhamana i "Zuzia w świecie z porcelany" szyjąc udoskonalone i bardziej mobilne ciałka dla porcelanek.
Najczęściej spotykanym typem budowy jest materiałowy korpus połączony z porcelanowymi: głową , rękoma odlanymi do łokci i nogami odlanymi do kolan.
Mocowanie kończyn może następować za pomocą wiązania elementu porcelanowego z materiałem przy pomocy sznureczka lub taśmy plastikowej. W starszych lalkach kończyny były zwyczajnie wciskane na szmaciane ramiona i nogi.
Inny typ budowy to przypadek, w którym głowa lalki jest odlana z częścią korpusu lub/i połączona z rękoma.
Jeśli głowa lalki posiada odlany dekolt mocowana jest zazwyczaj na sznurek opleciony przez korpus.
Przy obu typach szkielet lalki stanowią druty przeciągnięte przez ramiona i nogi. Takie rozwiązanie umożliwia pewniem zakres ruchu i utrzymywanie pozy.
Inny typ budowy to lalki w całości odlane z porcelany. W przypadku mniejszych lalek mają one ruchome głowy i kończyny ( mogą również występować kulkowe stawy). W przypadku większych lalek ruchomość bywa ograniczona żeby zapewnić lalce stabilność. Kończyny mocowane są zazwyczaj na gumkę a styk dwóch ruchomych elementów bywa zabezpieczony przekładką ze skóry lub filcu.
A tak wygląda Dama od kuchni
Główki lalek również mają różnoraką budowę, zależy ona od tego czy lalka posiada wstawiane oczy czy namalowane. Jeśli są one malowane wtedy głowa jest jednolita formą natomiast kiedy oczy są wstawiane posiada ona otwór na czóbku zazwyczaj zaślepiony przyśrubowana klapką.
Wariantów budowy jest tyle ile samych lalek. Zaletą szmacianych korpusów jest to że można je dowolnie modyfikować co pokazały Manhamana i "Zuzia w świecie z porcelany" szyjąc udoskonalone i bardziej mobilne ciałka dla porcelanek.